Iedere maand zetten we een van de medewerkers van Leerhotel Het Klooster en/of restaurant Novice in de spotlights. Zo maak je kennis met onze vakprofessionals, die samen met de studenten van Hotelschool Amersfoort al onze gasten een unieke beleving geven.
Deze maand geven we het podium aan Els van den Berg. Onze ‘rots in de branding’ Els heeft ruim 16 jaar bij ons gewerkt en gaat nu van haar welverdiende pensioen genieten! De studenten en haar collega's gaat ze het meeste missen. En wij haar!
Els woont in Achterveld en werkt al 16 jaar voor Leerhotel Het Klooster. Ze werkt al 38 jaar voor MBO Amersfoort (voorheen o.a. SBBO). Op advies van onder andere Bert van Wede (directeur Onderwijs in Bedrijf) solliciteerde ze bij Leerhotel Het Klooster, wat een goede keuze was. (Ook voor ons! Red.) Ze gaat nog elke dag met veel plezier naar haar werk, zeker sinds ze met haar vaste collega Hetty samenwerkt.
Els runt samen met Hetty onze interne Catering-afdeling, waar zij als twee ware keukenprinsessen dagelijks de lunch en het avondeten verzorgen voor collega's van het Leerhotel en voor studenten en docenten van de Hotelschool. Op de catering begeleidt Els eerste-, tweede- en derdejaars studenten en bereiden zij samen al dat heerlijke eten.
Waar word je blij van?
“Als ik hier 's morgens aan kom rijden, kijk ik altijd even naar het pand en hoe mooi het hier is. Geniet ik altijd even van. En natuurlijk de studenten. Dat is toch het meeste.
Blunder
“Ik heb hier in het Leerhotel niet echt memorabele blunders gehad. Maar toen ik nog in Leusden zat wel...
We werkten nog met gas en we legden de theedoeken altijd op het aanrecht en er lag er 1 op een pit. Toen we naar huis gingen, voelde het niet goed. Dus ik zei tegen een collega: 'Ik ga toch nog even boven kijken.' Nou is maar goed ook, want de vlammen vlogen al door de keuken heen.
Ik weet nog wel dat studenten nooit weten hoe scherp zo'n dekseltje van een blikje is. En ze gooien ze wel eens los in de prullenbak. Dat hadden ze, een jaar of 10 ook al een keer gedaan. Dus ik ging 's avonds vuilniszakken verschonen, en ik had een hele jaap in mijn hand! Sindsdien krijg ik altijd pijn in mijn buik als ik een student met een blikje bezig zie. Ik laat ze nu altijd zien hoe scherp zo'n blikje is. En ik leer ze altijd: Dekseltje onderin leggen en dan dichtknijpen. Dan kan er niets misgaan. Als ik er nu over praat krijg ik er nog buikpijn van. Het is wel een dingetje.”
Wat betekent gastvrijheid voor jou?
“Dat de studenten het naar hun zin hebben en dit ook overdragen aan hun medestudenten die dan weer te gast zijn bij ons. Dat vergeten ze heel vaak omdat het hun vriendjes en vriendinnetjes zijn. Het is soms lastig om ze te motiveren en te laten inzien dat zij ook onze gasten zijn. Dat probeer ik wel mee te geven. Gastvrijheid is zeer belangrijk, ook al zijn het hun klasgenoten.”
Waar mogen we jou voor wakker maken?
“Lekker pindakaas met een beetje suiker! Het liefst op een beschuitje. En ik ben gek op drop, maakt niet uit welke smaak. Ik eet alleen maar drop in de auto. Want als ik het thuis heb, dan eet ik het de hele dag door. Alleen mijn auto gaat er straks uit, dus wordt dat wel een dingetje.” (Ze heeft bij haar afscheid haar collega's getrakteerd op een klein potje pindakaas met een zakje suiker en een paar dropjes. Red.)
Zit jij ook op social media?
“Ik zit af en toe op Instagram. Zet er zelf niet veel foto's op, maar ben zelf lekker aan het kijken.”
Ik wil alleen zeggen dat ik mijn keuken team ga missen! Vind ik wel een dingetje.
(Zij gaan jou ook missen)
We hebben met de collega's gevraagd woorden door te sturen die zij bij Els vinden passen. Deze hebben we verwerkt tot een woordenwolk.
Waar irriteer je je het meeste aan?
Dat de jeugd anders is dan tig jaar terug. Maar ook qua opruimen. Minder respectvol naar anderen en vooral ouderen zoals de instructeurs. Als iemand mij aanspreekt met “Hé joh”, dan zeg ik altijd: "Zo praat je niet, ik ben je vriendje niet!” “Oh sorry mevrouw”, zeggen ze dan. Maar ze mogen wel meer respect tonen, ook naar elkaar toe.
